1969 წლის ნობელიანტის ცნობილი პიესის – "გოდოს მოლოდინში" პერსონაჟები თითქოს საპყრობილეში არიან მოთავსებულნი, ჩაფლულნი დროში, რომელიც არ იძვრის, დაკარგულები სამყაროში, რომელიც მათ არაფრად აგდებს. უაზრობაა წარსული, რადგან იგი დაკარგულია, გაუგებარია მომავალი, რადგან იგი შეუცნობელია, მათ შორის მომწყვდეული აწმყო კი წამიერი და მოსაწყენია. ყოველ დღე ერთი და იგივე მეორდება, არ არსებობს განსხვავება დღევანდელ დღესა და გუშინდელს შორის. მაგრამ როგორც როჟერ ბლენი ამბობდა, შეცდომა იქნებოდა პიესის ტრაგიკულად აღქმა, რადგან მასში ირლანდიური იუმორია. ეს არ არის ცრემლების თეატრი,…