ჩვენც ეგრე ვცხოვრობთ – აქ და მიღმა. აქ ვართ ის, რასაც ერთმანეთს ვამჩნევთ, მიღმა კი – მხოლოდ საკუთარი თავისთვის საცნაურები. ჩიკოს ძნელად შესამჩნევი ფერისცვალება ამ ყველაფრის საუკეთესო ნიშანია – მეორე "მეს", მიღმა "მეს" აღმოჩენა. და ეს სკეფსისი, ცინიკური რევიზია დიდი ღირებულებებისა სწორედ ამგვარ უსაყრდენობას ეფუძნება. აი, ეს დიალოგიც: _ სიყვარული გადაარჩენს სამყაროს... _ სიყვარული? სიყვარულიო, რა თქვა ეს! _ ჰო, სიყვარული, რა გაგიკვირდა? _ შენი გულუბრყვილო მზერა, რომელიც სიყვარულს ყოვლისშემძლედ ხედავს, სინამდვილეში კი ეს მხოლოდ…