ის, ვინც მეომრის გზაზე დგება, გზაზე, რომელსაც გული აქვს, ვეღარასოდეს დარჩება უბრალო ობივატელად. დონ ხუანი უხსნის კარლოსს გზის ასპექტებს — მიუწვდომლად ყოფნის ხელოვნებას, პირადი ისტორიის წაშლას, სიკვდილის, როგორც მრჩევლის, კონცეფციას, საკუთარ ქმედებებზე პასუხისმგებლობის აღებას. ამ წიგნში ჩვენ პირველად შევხვდებით მოკავშირეებს — შემზარავ არაორგანულ არსებებს, რომლებსაც საკმარისი ძალის მქონე მაგი შეუცვლელ დამხმარეებად აქცევს.