ციტატები მიხაილ ბულგაკოვის წიგნიდან "ოსტატი და მარგარიტა"

  • “არავის არაფერი უნდა სთხოვო. არასოდეს – განსაკუთრებით მათ ვინც შენზე ძლიერია.”
  • ” – შენ დოსტოევსკი არ ხარ. – თქვა ქალმა.

– ვერასდროს იტყვი… – უპასუხა მან.

– დოსტოევსკი მკვდარია. – თქვა ქალმა ეჭვისშეტანით.

– ვაპროტესტებ! – წარმოთქვა სითბოთი ‘დოსტოევსკი უკვდავია!'”

  • “ენამ შეიძლება სიმართლე დამალოს, თუმცა თვალები – ვერასოდეს.”
  • “ყველაფერი სწორად დატრიალდება – სამყარო ამაზეა აგებული.”
  • “რატომ ცდილობ რომ იმას გამოეკიდო რაც უკვე დასრულებულია?”
  • “ვინ გითხრა, რომ არ არსებობს ნამდვილი, ერთგული, სამუდამო სიყვარული ამ სამყაროში! მოაჭერით მაგ მატყუარას საზიზღარი ენა.”
  • “… და ფაქტი ყველაზე ჯიუტი რამეა ამ სამყაროში.”
  • “დასაძინებლად წავალ, ძილში ჩემი თავი დამავიწყდება.”
  • “ხელნაწერები არ იწვიან.”
  • “ვისაც უყვარს, იმ ადამიანის ბედი უნდა გაიზიაროს, ვინც უყვარს.”
  • “რისი მაქნისია ეს შენი სიკეთე, დედამიწაზე რომ ბოროტება არ არსებობდეს. ან რას ემგვანებოდა დედამიწა, ყველა ჩრდილი, რომ გამქარალიყო. “
  • “სიმხდალე ყველაზე საშინელი ნაკლია.”
  • “ერთხელ, იყო ერთი ქალბატონი. ქალს არც შვილები ჰყავდა და არც ბედნიერება ჰქონდა. პივველ ჯერზე, დიდხანს იტირა, და შემდეგ გაბოროტდა…”
  • “თუ დასტას საკმარისად არევ, ყველაზე საოცარი კომბინაცია შეიძლება მიიღო.”
  • “კაცს ცხვირში ვუთავაზო, მოხუცი კაცი კიბიდან დავაგორო, ვინმეს ვესროლო, ან ამგვარი ძველებური რამეები ჩემი საქმეა. თუმცა, ვეკამათო შეყვარებულ ქალს? – არა, გმადლობ.”
Subscribe
Notify of
guest
0 კომენტარები
Inline Feedbacks
View all comments