ამ რომანის გმირები ქვეყნიდან ქვეყანაში დაეხეტებიან, ქალაქიდან ქალაქში, დღედაღამ კაფე-რესტორნებში სხედან, სვამენ, იცინიან, მხიარულობენ, ახალ და ახალ თავშესაქცევსა და გასართობებს იგონებენ, მაგრამ მათი მხიარულებაცა და თავშექცევაც მოჩვენებითია, სისხლი გაყინული აქვთ, გული - გამოფიტული, მთელი შინაგანი არსება - დაცარიელებული. ისინი ომით განადგურებული ადამიანები არიან, აღარც აწმყო აინტერესებთ და მომავლის რწმენაც დაუკარგავთ...