ლევ ტოლსტოის მოთხრობა ჰუმანისტურ იდეებს ემყარება, მისი მთავარი პერსონაჟები ცხენები არიან, ერთი მხრივ, მათი გაადამიანურებით, მეორე მხრივ კი, ცხენის სიმბოლიკის საშუალებით დაჩაგრული, ნაჯაფი ადამიანის სახის გამოხატვით, მწერალი უთანასწორობაზე საუბრობს და ჩაგვრას აპროტესტებს.