საერთაშორისო ურთიერთობები ყოველთვის ურთულეს სფეროდ იყო მიჩნეული. პლატონისა და არისტოტელეს, თომას ჰობსისა და ჯონ ლოკის შრომებში საერთაშორისო ურთიერთობების საკითხები ჩვეულებრივ სადღაც ბოლოს ან გაკვრით არის განხილული. ალბათ შემთხვევითი არ იყო, რომ ჟან-ჟაკ რუსომ აღარ დაწერა მისი ცნობილი “საზოგადოებრივი ხელშეკრულების” მეორე ნაწილი, რომელშიც აპირებდა საერთაშორისო ურთიერთობების განხილვას და ამით მთელი მისი შეხედულებების შეჯამებას და დაგვირგვინებას. არც კარლ მარქსს დაუსრულებია თავისი “კაპიტალი”, რომლის დასკვნით ნაწილში ჩაფიქრებული ჰქონდა საერთაშორისო ასპექტების განხილვა