ნინო ხარატიშვილის დრამატურგიული თხრობის მანერა ხარისხიან პროზასთან შეხების განცდას აჩენს უმალ. პირველი წინადადების წაკითხვისთანავე და ამავე დროს. ან იქნებ სწორედ ამ მიზეზის წყალობითაც. უაღრესად სცენიურია. ომის. სიყვარულისა და მარტოობის თემატიკა ისეთ დასამახსოვრებელ მხატვრულ სახეებსა და ისტორიებს სთავაზობს მკითხველს. რომ შეუძლებელია ფიქრმა არ აგიყოლოს. არ შეგძრას იმ კითხვებმა, რასაც დიდი ოსტატობით, ლიტერატურისა და თეატრალური ხელოვნების ღრმა ცოდნით გვაწვდის გერმანიაში მოღვაწე ჩვენი ახალგაზრდა თანამემამულე. წიგნში გაერთიანებული ოთხი პიესა ერთ ესთეტიკურ სივრცეს ქმნის, ამბიდან ამბამდე გვამოგზაურებს ადამიანური ვნებებით…